مدح و ولادت امام رضا علیه‌السلام
مـثـل کـبـوتـری شـده‌ام جَـلـدِ خـانـه‌ات خـو کـرده‌ام به خــاطـره آب و دانـه‌ات هی می‌خورد هـوای عجیبی به گونه‌ام هی می‌کـنـم دوبـاره سـحـرها بـهـانه‌ات انگــار عـادتـم شده در شهـر گـم شـوم پــیــدا کـنـی دوبــاره مـرا با نـشـانـه‌ات در من هزار رشته غزل تاب می‌خورد با مـوج زلـف‌های تو بر روی شـانه‌ات پـر می‌شـود رواق تو از رنـجــنـامه‌ام پُـر می‌کـنـی عــروق مـرا بـا تـرانـه‌ات یک گله آه و آهو از این دشت می‌گذشت یک دسـتـه دست‌هـای تــمـنـا روانـه‌ات من کشتی شکسته‌ام، ای ناخدای عشق! پـهـلـو گـرفـتـه‌ام به خــدا در کـرانـه‌ات در لحـظـه‌هـای پر تـپـش اولـیـن سلام بـا آن نـگــاه مـشــرقــی شــاعــرانـه‌ات رد می‌شوی مقابل شاعر که بسته است دل در ردای مـخــمـلـی روی شــانـه‌ات |